وقتی مارکیزیو، جایگاهش را در تفكرات تاكتیكی الگری از دست داد
 |
خداحافظی کلودیو مارکیزیو برایم تداعی‌گر خاطرات پایانی حضور خودم در یوونتوس بود. روزی كه بعد از 14 سال زندگی با بیانكونری باید از این تیم جدا می‌شدم.
لحظات مشتركی كه در آن همه الزاماً به تمام روزها و خاطرات خوش حضور تو در كنار تیم فكر نمی‌كنند و از همه مهمتر سرمربی تیم نیز بازیكنان دیگر را نسبت به تو ترجیح می‌دهد.
شاید ماركیزیو در واپسین گام به نقطه‌ای رسید كه جایگاهش را در تفكرات تاكتیكی الگری از دست داد و از تیم كنار گذاشته شد اما انتخابِ جدایی و وداع بدون درگیری، مشاجره، ایجادِ تنش و یا حتی حاشیه‌سازی، سندی دیگر بر انجامِ رفتاری حرفه‌ای و بزرگ از سوی كلودیو ماركیزیو بود. چیزی شبیه یك قدرشناسی نسبت به نام یووه و احترام به نظر سرمربی، مدیران و ادای دینی به هوادارانی كه عاشقانه دوستش داشتند.
صحبت های بالا، بخشی از مصاحبه ی السیو تاكیناردی هافبك سابق تیم ملی ایتالیا و باشگاه یوونتوس در سالهای 1994 تا 2007 در گفتگو با Il Milanista می باشد.
«به اشتراک گذارید»
حسین صالحی«مدیر سایت»
ارتباط با نگارنده:
